Sen miydin ölen

Yemeğini bitiremeden sofrayı terk etmek zorunda kalmış, yaşamasının tadı damağında kalmış ruhlar için...


Sen miydin ölen
20 yaşına girmeden
Yaşıyorsam eğer
2 kere yaşayacağım artık
Bir bana
Bir de senin yarım bıraktıklarına
Nefes vermeye yeter bu beden
Aslında
Bilmiyorum senin yerine yaşamak
Bana mı düşer
Ben kendi hayatımı bile
Varlığıma layık yaşayamazken
Nasıl bakarım senin gözlerinden
Senin kadar yükselmedim ben
Parçalarla oyalanıyorum burada
Bütün manzaranın güzelliği
Senin bakış açında
Ne inip fısıldayabilirsin kulağıma
Ne de tüm oyuncakları görmüşken
Dahil olabilirsin oyuna.


Belki bu alem
Küçücük bir toptan ibaret
Senin sonsuz oralarda.
Bilmemek çok acayip güzel kız
Bildiklerini yaşayamamak da
Nasılsa vaktimiz çok...
Hayır yok!
Yok değil mi güzel kız?
Öylesine lezzetliyken sofra
Yükselip güzelliği kavramadıkça
Ne ahmaklıktır bilinmez
Yaşamaya karnımız tok